چهارشنبه، دی ۲۹، ۱۳۸۹

بر منتهاي مستي خود

نوشتن از اين تن کار اسانيست ولي فهمش ... روزهاي پاياني يک انسان چقدر ميتواند دل انگيز باشد مي دانيد
اي کساني ايمان اورديد چرا اورديد مرا به اين همبونه ي کرم کثافت و کليشه آفت درد ماست بر ماست که باشيم با شما و شما انسان هاي خوشپوش خوش خوراک خوش فکر فکري به حال من بيچاره بيست و يک ساله بي سرپا
گل بود ميان اين همه لجن زززززززززززززززززااااار الخضرا دمه

هیچ نظری موجود نیست: